Η κατανόηση των μακροχρόνιων συμπτωμάτων που μπορεί να εμφανιστούν στο σύστοιχο άνω άκρο σε επιζώντες που χειρουργήθηκαν από καρκίνο του μαστού είναι ιδιαίτερης σημασίας δεδομένου του γεγονότος ότι αφενός στην εποχή μας η επιβίωση των ασθενών έχει κατά πολύ επιμηκυνθεί, αφ’ ετέρου η παρουσία τέτοιων συμπτωμάτων μπορεί να επηρεάσει σε άλλοτε άλλο βαθμό την ποιότητα ζωής των θεραπευθέντων γυναικών.
Σε μία σχετική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο έγκριτο περιοδικό Annals of surgical Oncology στα μέσα Δεκεμβρίου 2023 και αφορούσε ασθενείς που υποβλήθηκαν σε θεραπεία για καρκίνο του μαστού σταδίου 0-III από το 2002 έως το 2012 σε νοσοκομείο των Βοστώνης και του Ρότερ προέκυψαν, με βάση ειδικό σχετικό ερωτηματολόγιο , οι εξής διαπιστώσεις:
Ο μέσος χρόνος από τη χειρουργική επέμβαση ήταν 10,5 έτη.
Υπήρξε ευρεία κατανομή των τοπικών θεραπειών, συμπεριλαμβανομένης της λεμφαδενικής κένωσης της μασχάλης στο 37,1% των ασθενών, της μαστεκτομής με αποκατάσταση στο 36,5% των ασθενών και της ακτινοβολίας μετά τη μαστεκτομή στο 38,2% των ασθενών.
Συνολικά, το 64,3% των ασθενών δεν ανέφεραν να έχουν κάποιο σύμπτωμα στο άνω άκρο, το 17,0% είχε ένα ήπιο σύμπτωμα, το 9,4% είχε δύο ή περισσότερα ήπια συμπτώματα και το 9,3% ανέφερε ένα ή περισσότερα σοβαρά συμπτώματα.
Οι προσαρμοσμένες βαθμολογίες του ερωτηματολογίου έδειξαν ότι αυτές ήταν υψηλότερες (δηλ. οι ασθενείς είχαν πιο έντονα συμπτώματα) αν είχαν υποβληθεί σε λεμφαδενική κένωση σε αντίθεση με όσες υποβλήθηκαν σε βιοψία φρουρού λεμφαδένα) και με αυτόλογη αποκατάσταση έναντι όλων των άλλων τύπων χειρουργικών επεμβάσεων μαστού/αποκατάστασης του στήθους. Υπήρξε σημαντική αλληλεπίδραση μεταξύ της χειρουργικής στη μασχάλη και της χειρουργικής επέμβασης με αποκατάσταση, με τη μεγαλύτερη επίδραση από την κένωση της μασχάλης στις ασθενείς με μαστεκτομή και αποκατάσταση με εμφύτευμα ή σε αποκατάσταση με αυτόλογους ιστούς.
Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι μία στις τρεις ασθενείς ανέφεραν συμπτώματα στο άνω άκρο κατά μέσο όρο 10 έτη από τη θεραπεία για τον καρκίνο τους, αν και τα ποσοστά των σοβαρών συμπτωμάτων ήταν χαμηλά (<10%). Επομένως θεωρούν ότι ενδείκνυται προσοχή στη νοσηρότητα του άνω άκρου που σχετίζεται τόσο με την επέμβαση στη μασχάλη όσο και με την επέμβαση στο μαστό. Και αυτά θα πρέπει να τύχουν της κατάλληλης συμβουλευτικής και υποστηρικτικής θεραπείας για τις επιβιώσαντες από καρκίνο του μαστού.
