Η θεραπεία διατήρησης του μαστού (ΘΔΜ) προσφέρει ογκολογικά αποτελέσματα παρόμοια με αυτά της μαστεκτομής, ωστόσο πολλές ασθενείς, όταν τους παρέχεται η δυνατότητα, επιλέγουν τη μαστεκτομή. Αυτή η μελέτη στόχευε να αξιολογήσει τη σχέση μεταξύ της δυσφορίας που ένιωσε και αναφέρθηκε από τον ασθενή κατά τη διάγνωση και τις χειρουργικές προτιμήσεις που εκδήλωσε αναζητώντας ποιοι είναι οι παράγοντες που καθόρισαν την χειρουργική διατήρηση του μαστού έναντι μαστεκτομής.
Η μελέτη ήταν αναδρομική και κατέγραψε την δυσφορία των ασθενών σε συναισθηματικούς, κοινωνικούς, υγειονομικούς και πρακτικούς τομείς, σε μια κλίμακα από το 0 έως το 10. Οι βαθμολογίες δυσφορίας συγκρίθηκαν με τις χειρουργικές αποφάσεις χρησιμοποιώντας δόκιμες στατιστικές μεθόδους.
Από τις 506 ασθενείς που κρίθηκαν κατάλληλοι για ΘΔΜ, οι 430 (85%) την επέλεξαν, ενώ 76 (15%) έκαναν μαστεκτομή. Τα επίπεδα δυσφορίας δεν διέφεραν σημαντικά μεταξύ των ασθενών στις δύο χειρουργικές επιλογές. Οι ασθενείς που υποβλήθηκαν σε μαστεκτομή ήταν κατά μέσο όρο νεότερες (50,7 έναντι 60,4 ετών, p < 0,0001), είχαν παρουσιαστεί με ψηλαφητές μάζες (p < 0,0001), είχαν νόσο σταδίου 0, 2 ή 3 έναντι σταδίου 1 (p < 0,0001), αναζήτηση σαν δεύτερη ιατρική γνώμη (19,7% έναντι 8,6%, p = 0,0032), έλαβαν νεοεπικουρική χημειοθεραπεία (31,6% έναντι 16,3%· p = 0,0016) ή είχε επιβλαβείς γονιδιακές μεταλλάξεις (21,1% έναντι 5,1%· p < 0,0).
Συμπερασματικά η δυσφορία δεν συσχετίστηκε με την επιλογή της χειρουργικής θεραπείας. Μάλλον, η μικρότερη ηλικία, η αναζήτηση μιας δεύτερης γνώμης και η ψηλαφητή μάζα που υπήρχε στην παρουσίαση συνδέθηκαν με αποφάσεις για πιο επιθετικές αντιμετίσες . Η κατανόηση των παραγόντων που επηρεάζουν τη λήψη χειρουργικών αποφάσεων είναι κρίσιμη για την καθοδήγηση τεκμηριωμένων αποφάσεων που αντικατοπτρίζουν τις αξίες του ασθενούς.
ΠΗΓΗ:
© 2021. Εταιρεία Χειρουργικής Ογκολογίας.