Συχνά διαβάζουμε στις εφημερίδες ή στο διαδίκτυο ρεπορτάζ που έχουν ως τίτλο τους την ανακάλυψη ενός νέου φαρμάκου με “θαυματουργά” αποτελέσματα. Ο τίτλος αναστατώνει ασθενείς και διεγείρει την περιέργεια του αναγνωστικού κοινού, αλλά στη συνέχεια, στο περιεχόμενο του ρεπορτάζ τα αποτελέσματα του νέου φαρμάκου δεν είναι αυτό που όλοι καταλαβαίνουμε με τη λέξη θαυματουργά, αλλά βελτιώνουν, άλλοτε λίγο και άλλοτε λίγο περισσότερο το χρόνο ζωής των ασθενών.
Βέβαια και 3 και 6 μήνες παραπάνω επιβίωσης δεν είναι αμελητέες για ασθενείς με καρκίνο του μαστού και είναι πολύ πιθανό σύντομα το νέο φάρμακο να εμπλουτίσει τη θεραπευτική φαρέτρα των ογκολόγων, αντικαθιστώντας ή προστιθέμενο σε παλαιότερα εν χρήσει.
Ο αγώνας για την θεραπευτική καταπολέμηση του καρκίνου γίνεται με μικρά κατά κανόνα βήματα, που προστιθέμενα στις ήδη προόδους που έχουν επιτευχθεί προάγει την ολοένα και μεγαλύτερη διάρκεια επιβίωσης των ασθενών.
Όμως, εκτός από τα οφέλη στο χρόνο ζωής θα πρέπει να καταγραφούν και να συνυπολογιστούν και οι τυχόν ανεπιθύμητες ενέργειες του κάθε νέου φαρμάκου (οι παρενέργειές του) που αναδεικνύουν την πραγματική συχνότητα και την βαρύτητα τους όταν το φάρμακο χορηγηθεί σε μεγάλο αριθμό ασθενών.
Με ένα νέο φάρμακο, στη σύγχρονη κατηγορία των μονοκλωνικών αντισωμάτων, φαίνεται να αυξάνεται η επιβίωση σε προχωρημένο καρκίνο από 5,5 έως 6,5 μήνες. Και μάλιστα αυτό συνέβη στοχευμένα στους καρκίνους που κατατάσσονται χαμηλά ή αρνητικά σε ό,τι αφορά την έκφραση του HER-2.
Επομένως, ένα νέο βήμα γίνεται, αλλά ας μην αναστατώνουμαι τους ασθενείς με χαρακτηρισμούς θεραπειών ως ¨θαυματουργούς”.
