Μια μεγάλη, συστηματική και αυστηρά σχεδιασμένη κλινική μελέτη έδειξε ότι ο βελονισμός μπορεί να μειώσει τον πόνο στις αρθρώσεις που προκαλείται από τους αναστολείς αρωματάσης, μία συχνά χρησιμοποιούμενη ορμονοθεραπεία σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με καρκίνο του μαστού πρωίμου σταδίου.
Πολλές γυναίκες με πρώιμους καρκίνους μαστού έχουν θετικούς τους οιστρογονικούς υποδοχείς, γεγονός που δείχνει ότι η ανάπτυξη του όγκου προάγεται από τα οιστρογόνα. Για αυτό το λόγο στο πλαίσιο της θεραπείας τους, λαμβάνουν αναστολείς αρωματάσης μετά από χειρουργική επέμβαση για να μειώσουν τον κίνδυνο επανεμφάνισης του καρκίνου. Αυτά τα φάρμακα, τα οποία εμποδίζουν την παραγωγή οιστρογόνων, χρησιμοποιούνται επίσης για την πρόληψη του καρκίνου του μαστού σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες που θεωρούνται ότι βρίσκονται σε υψηλό κίνδυνο για τη νόσο και για τη θεραπεία του μεταστατικού καρκίνου του μαστού.
“Περίπου το 50% των ασθενών που παίρνουν αυτά τα φάρμακα διαμαρτύρονται ότι αισθάνονται πόνο ή δυσκαμψία στις αρθρώσεις και περίπου οι μισοί από τις ασθενείς περιγράφουν τον πόνο ως σοβαρό”, οδηγώντας κάποιες από αυτές να σταματήσουν να παίρνουν τα φάρμακα, δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής Dawn Hershman, MD, του ιατρικού κέντρου του πανεπιστημίου Columbia.
Αρκετές μικρές μελέτες έχουν δείξει στο παρελθόν ότι ο βελονισμός μπορεί να ανακουφίσει τον πόνο και τη δυσκαμψία που σχετίζεται με τους αναστολείς της αρωματάσης, αν και άλλες δεν έδειξαν κάποιο όφελος , δήλωσε η Δρ Hershman, η οποία παρουσίασε τα ευρήματα της νέας μελέτης στις 7 Δεκεμβρίου στο Συμπόσιο για τον καρκίνο στο Σαν Αντόνιο του Τέξας. Αυτή και οι συνεργάτες της σχεδίασαν τη μεγάλη μελέτη τους για να δώσουν μια σαφέστερη απάντηση στο ερώτημα εάν ο βελονισμός μπορεί να ανακουφίσει τον πόνο που σχετίζεται με αναστολέα της αρωματάσης.
“Η ανεύρεση θεραπευτικών παρεμβάσεων για την αντιμετώπιση του πόνου στις αρθρώσεις που προκαλείται από αναστολέα αρωματάσης είναι απαραίτητη, αλλά μέχρι στιγμής κάτι τέτοιο λείπει. Αυτή η μελέτη έδειξε ότι, σε σύγκριση με τη χορήγηση ενός εικονικού φαρμάκου, ο βελονισμός μπορεί να προσφέρει μια ανθεκτική, μη φαρμακολογική επιλογή για τη βελτίωση των μυοσκελετικών συμπτωμάτων που αντιμετωπίζουν αυτοί οι ασθενείς “, δήλωσε ο Raquel Reinbolt, MD, ιατρός ογκολόγος που ειδικεύεται στον καρκίνο του μαστού στο Πανεπιστήμιο του Οχάιο, που δεν συμμετείχε στη μελέτη.
“Ελαττώνοντας την εμπειρία από την τοξικότητα σε φάρμακα μπορεί να οδηγήσει στη συνέχεια σε βελτιωμένη προσκόλληση στη θεραπεία και τελικά να βελτιωθούν τα αποτελέσματα σε ότι αφορά τον καρκίνο του μαστού”, δήλωσε ο Δρ Reinbolt.
Και έχοντας τη φροντίδα από έναν βελονιστή, ως εναλλακτική λύση ή και σε συνδυασμό με τη λήψη συνταγογραφούμενων φαρμάκων για τον πόνο, μπορεί να βοηθήσει τους ασθενείς να αισθάνονται ότι έχουν τη δυνατότητα να διαχειριστούν τον πόνο στις αρθρώσεις που μπορεί να έχουν ως παρενέργεια της θεραπείας του καρκίνου, δήλωσε η Ann O’Mara, Ph.D., RN, επικεφαλής της έρευνας για την παρηγορητική φροντίδα στο τμήμα του NCI για την πρόληψη του καρκίνου.
Ένα σημαντικό πλεονέκτημα της μελέτης που έγινε είναι ότι ήταν πολυκεντρική και περιλάμβανε πολλούς ασθενείς από ογκολογικά τμήματα γενικών νοσοκομείων και όχι μόνο από πανεπιστημιακά η Dr. O’Mara. Αυτό σημαίνει ότι τα αποτελέσματα της ισχύουν γενικά για όλες τις γυναίκες .
Η ανακούφιση του πόνου συνεχίστηκε μετά την ολοκλήρωση των θεραπειών.
Η κλινική δοκιμή διεξήχθη από την ομάδα κλινικών δοκιμών SWOG που χρηματοδοτήθηκε από το NCI και πραγματοποιήθηκε σε 11 τμήματα με 226 γυναίκες που όλες ελάμβαναν τρίτης γενιάς αναστολείς αρωματάσης – αναστραζόλη, λετροζόλη ή εξεμεστάνη- μετά τη χειρουργική επέμβαση για πρώιμου σταδίου ορμονοθετικό καρκίνο του μαστού και τυχαιοποιήθηκαν να τους χορηγηθεί είτε αληθής βελονισμός, είτε εικονικός, είτε καμία θεραπεία.
Οι γυναίκες δεν επιτρεπόταν να έχουν πάρει τις τελευταίες 4 εβδομάδες οπιοειδή ή κορτικοστεροειδή φάρμακα ή να έχουν υποβληθεί σε οποιαδήποτε εναλλακτική ή φυσικοθεραπεία για τον πόνο στις αρθρώσεις από τους αναστολείς της αρωματάσης. Συγκεκριμένα, δήλωσε η Δρ Hershman, το 80% των ασθενών στη μελέτη είχαν πάρει ακεταμινοφαίνη ή ιμπουπροφαίνη για τον πόνο των αρθρώσεων χωρίς να ανακουφίσουν.
Περίπου οι μισές γυναίκες που συμμετείχαν στη μελέτη (110) έλαβαν πραγματικό βελονισμό δύο φορές την εβδομάδα, για 6 εβδομάδες, ακολουθούμενος από συνεδρίες συντήρησης μία φορά την εβδομάδα για επιπλέον 6 εβδομάδες. Το άλλο μισό των γυναικών ήταν σε μία από τις δύο ομάδες ελέγχου: 59 έλαβαν εικονικό βελονισμό στο ίδιο χρονοδιάγραμμα με την πραγματική ομάδα βελονισμού και οι υπόλοιπες 57 δεν έλαβαν θεραπεία.
Η ομάδα χωρίς θεραπεία συμπεριλήφθηκε για να ελέγξει για τυχόν οφέλη ή πιθανές αρνητικές συνέπειες από τον εικονικό βελονισμό, εξήγησε η Δρ. Hershman.
Οι ερευνητές της μελέτης παρακολούθησαν τις γυναίκες για άλλες 12 εβδομάδες μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας. Οι ασθενείς ανέφεραν την ένταση του πόνου τους πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τη θεραπεία χρησιμοποιώντας διάφορες μεθόδους, συμπεριλαμβανομένου ενός ερωτηματολογίου στο οποίο οι γυναίκες θα μπορούσαν να υποδεικνύουν την ένταση του πόνου σε μία βαθμολογία από το 0 έως 10 (τον χειρότερο πόνο).
Μετά από 6 εβδομάδες, «είδαμε μια μέση μείωση δύο μονάδων του χειρότερου πόνου [στην ομάδα του πραγματικού βελονισμού σε σύγκριση με τον χειρότερο πόνο πριν από τη θεραπεία], η οποία είναι μια σημαντική μείωση» και αυτά τα αποτελέσματα διατηρήθηκαν μετά από 12 εβδομάδες, δήλωσε η Δρ Hershman.
Επιπλέον, “ακόμη και μετά από 24 εβδομάδες, οι γυναίκες στην ομάδα του πραγματικού βελονισμού είχαν λιγότερο πόνο συνολικά από τις γυναίκες στις άλλες ομάδες ελέγχου”, πρόσθεσε η Δρ Hershman.
Η κύρια παρενέργεια του πραγματικού και εικονικού βελονισμού ήταν ήπιος μώλωπας σε περιοχές που μπήκαν οι βελόνες και ο οποίος ήταν πιο συχνός στην ομάδα του πραγματικού βελονισμού από ό, τι στην ομάδα του ψευδο-βελονισμού.
Οι ασθενείς τόσο σε ομάδες ψευδο-βελονισμού όσο και σε ομάδες χωρίς θεραπεία ανέφεραν κατά μέσο όρο μία μονάδα μείωσης του χειρότερου πόνου στις 6 εβδομάδες. Αν και δεν είναι σαφές γιατί οι ομάδες ελέγχου παρουσίασαν και αυτές κάποια βελτίωση, η Δρ Hershman είπε ότι, στις μελέτες διαχείρισης συμπτωμάτων όπου οι ασθενείς παρακολουθούνται και αξιολογούνται με την πάροδο του χρόνου, οι ερευνητές συχνά βλέπουν βελτίωση των συμπτωμάτων και στις ομάδες ελέγχου.
Τα νέα ευρήματα θα πρέπει να κάνουν τους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης να σκεφτούν την πιθανότητα να προτείνουν το βελονισμό στους ασθενείς τους, δήλωσε η Δρ Hershman.
“Ο βελονισμός είναι μια ασφαλής και αποτελεσματική εναλλακτική προσέγγιση για τη διαχείριση του πόνου στις αρθρώσεις που προκαλείται από τον αναστολέα της αρωματάσης. Οι κύριοι περιορισμοί αυτής της θεραπείας στην τρέχουσα περίοδο είναι το κόστος και η διαθεσιμότητα. Ας ελπίσουμε ότι αυτά τα νέα στοιχεία θα δημιουργήσουν πρόσθετη συζήτηση για την κάλυψη του με την ιατρική ασφάλιση και την πρόσβαση στη θεραπεία “, δήλωσε ο Δρ Reinbolt.
Ένας πιθανός περιορισμός της μελέτης, δήλωσε ο Dr. O’Mara, είναι ότι οι περισσότεροι συμμετέχοντες (88%) ήταν λευκοί, παρά την ένταξη ασθενών από πολλές περιοχές των Ηνωμένων Πολιτειών. Μόνο το 5% και το 7% των συμμετεχόντων, αντίστοιχα, ήταν μαύρες ή ασιατικές.
Ως συνήθως, παραμένουν μερικά ερωτήματα. “Εάν συνεχίζουν να εμφανίζονται πόνοι, θα πρέπει να επιστρέψετε για περισσότερες συνεδρίες βελονισμού; Πρέπει να συνεχίσετε, για παράδειγμα, με κάποιες εβδομαδιαίες θεραπείες έως ότου τελειώσετε να παίρνετε αναστολείς αρωματάσης;” »ρώτησε ο Δρ O’Mara.
Η ομάδα δεν σχεδιάζει να ακολουθήσει αυτές τις ερωτήσεις. Όμως, η Δρ Hershman είπε: “Προσφέραμε σε όλους 10 συνεδρίες βελονισμού στο τέλος των 24 εβδομάδων, ανεξάρτητα από την ομάδα στην οποία βρισκόταν, και θα κάνουμε μια ξεχωριστή ανάλυση για να δούμε πόσοι ασθενείς σε κάθε ομάδα δέχτηκαν την προσφορά”.
Η ομάδα σκοπεύει επίσης να χρησιμοποιήσει δείγματα ιστών που συλλέχθηκαν από τους ασθενείς καθ ‘όλη τη διάρκεια της δοκιμής για να κατανοήσουν καλύτερα τι προκαλεί κοινά συμπτώματα σχετιζόμενα με τον αναστολέα της αρωματάσης και ποιος είναι ο μηχανισμός του βελονισμού όσον αφορά την παροχή ανακούφισης του πόνου.
