Ο πιο συνηθισμένος όρος που χρησιμοποιείται στην “παθολογία” του μαστού είναι η ινοκυστική μαστοπάθεια. Πρόκειται για μία λανθασμένη περιγραφή γιατί η όροι που τελειώνουν σε -πάθεια δηλώνουν την ύπαρξη ασθένειας ενώ στην “ινοκυστική μαστοπάθεια” δεν έχουμε να κάνουμε με την ύπαρξη κάποιας ασθένειας, αλλά με αλλαγές που συμβαίνουν καθώς το στήθος αναπτύσσεται ή υποστρέφει ( Γι’ αυτό ο σωστός όρος είναι ινοκυστικές αλλοιώσεις). Χρησιμοποιείται πιο συχνά από τους ακτινολόγους οι οποίοι έτσι προσδιορίζουν τους πυκνούς μαστούς με οζώδη στοιχεία. Στην ιστολογική εξέταση η ” ινοκυστική μαστοπάθεια” περιλαμβάνει πληθώρα ιδιαίτερων καταστάσεων.
Καλύτερα μέχρι την οριστική διάγνωση να γίνεται αναφορά στα συμπτώματα για τα οποία πηγαίνει η γυναίκα στον γιατρό π.χ. κύστης, πόνος, έκκριμα θηλής.
